Dziś Zbawiciel mówi nam to samo, co powiedział Marii z Betanii: „Martwisz się i niepokoisz o wiele, a potrzeba mało, albo tylko jednego”. Czego potrzeba? Zatrzymania się przy Jezusowym słowie i otwarcia na nie serca. W Nim jest odpowiedź na wszystko, co odbiera nam spokój i każe przejmować się tym, na co nie mamy wpływu.
Liturgia słowa dzisiejszej niedzieli każe nam odpowiedzieć na pytanie, jaka jest nasza miłość. Jezus w przypowieści o miłosiernym Samarytaninie pokazuje, że prawdziwa miłość bliźniego nie pozwala przejść obojętnie wobec jakiegokolwiek człowieka w potrzebie. Ta miłość nie ogranicza się do tych, których lubimy, czy znamy, ale obejmuje wszystkich. Gromadząc się na Eucharystii w imię Jezusa, prośmy,
W liturgii słowa dzisiejszej niedzieli usłyszymy słowa Jezusa, który posyła swoich uczniów „jak owce między wilki”. W zwykłych warunkach byłaby to misja samobójcza, ale ci, którzy idą tam, gdzie wskaże Pan i robią to, co On poleci, ufają Bogu. Bóg ufających Mu nigdy nie zawodzi. Owce posłane między wilki są bezpieczne, bo nie są same
