Liturgia słowa dzisiejszej niedzieli kieruje naszą uwagę na Jezusa, który przez swoją mękę i śmierć otworzył nam drogę do życia wiecznego. Wezwanie Zbawiciela do codziennego naśladowania Go w podejmowaniu własnego krzyża, to w istocie prośba o zaufanie, że ta droga jest dla nas najlepsza, a przyjęty krzyż nas nie przygniecie. Tak spełnia się paradoks zachowania
Dzisiaj w sposób szczególny zatrzymujemy się nad jedną z największych tajemnic naszej wiary, jaką jest prawda, że nasz Bóg jest jeden, ale w trzech Osobach. Nad każdym z nas wezwano Ojca i Syna, i Ducha Świętego w chwili chrztu. Niemal każdą modlitwę zaczynamy od wezwania Trójcy Świętej. Kreśląc na sobie znak krzyża wypowiadamy imiona Trzech
Kończymy dziś Okres Wielkanocny uroczystością Zesłania Ducha Świętego. Doświadczenie zstąpienia Trzeciej Osoby Boskiej na uczniów zebranych w Wieczerniku nie było wydarzeniem jednorazowym – było początkiem nowej rzeczywistości. Odtąd każdemu, kto otwiera się na Boga, towarzyszy Duch Święty. Jego obecność rozjaśnia mroki życia i daje moc do głoszenia prawdy Ewangelii. Prośmy z ufnością, aby Duch Święty
