W latach 1625-1629 Wilno nawiedziło kilka niezwykle groźnych epidemii, które dzesiątkowały jego mieszkańców. Ludzie masowo opuszczali miasto, pozostawiając niejednokrotnie swych bliskich bez opieki, skazując ich na samotną śmierć. Chorzy często leżeli na ulicach lub w zamkniętych domach. Ojciec Andrzej Bobola wraz z innymi kapłanami nieśli tym opuszczonym i porzuconym swą ofiarną pomoc duchową i materialną. Nie bacząc na możliwość zarażenia się, Ojciec Andrzej opiekował się chorymi i głodnymi ludźmi. Spowiadał wiernych i udzielał im sakramentów świętych, a zmarłych grzebał. Wielu duchownych oddało swe życie w czasie tych straszliwych epidemii, służąc do końca swym braciom potrzebującym pomocy.
Tradycja przypisuje wstawiennictwu św. Andrzeja Boboli uratowanie Pińska i jego okolic od zarazy w latach 1709 – 1710.
Tekst Nowenny do św. Andrzeja Boboli: NOWENNA DO ŚW. ANDRZEJA BOBOLI W CZASIE EPIDEMII
Po męczeńskiej śmierci, Św. Andrzej Bobola trzy razy się objawiał. Pierwsze objawienie w roku 1702 zapoczątkowało kult w Kościele. Drugie Objawienie z roku 1819 dotyczyło zapowiedzi odzyskania przez Polskę niepodległości i Jego proroctwa patronatu nad Polską. Św. Andrzej Bobola miał swój udział również w zwycięskiej Bitwie Warszawskiej w 1920r. Trzecie w latach 80-tych XXw. W nocy z 16 na 17 maja 1987, ks. Józef Niżnik, obecny proboszcz w Strachocinie, miejscu narodzenia Św. Andrzeja, usłyszał od pojawiającej się mu od roku 1983 i to zawsze o tej samej nocnej godzinie tajemniczej postaci słowa: Jestem św. Andrzej Bobola. Zacznijcie mnie czcić.
Zapraszamy do lektury:
Ks. Józef Niżnik, Święty Andrzej Bobola. Życie, objawienia, cuda, Kraków 2016.
Joanna Wieliczka-Szarkowa, Jarosław Szarek, Jestem Święty Andrzej Bobola. Zacznijcie mnie czcić, Kraków 2016.